" Γυναίκα "

Έγινα θάλασσα και περίμενα να 'ρθεις
σαν δελφίνι να κολυμπήσεις στα νερά μου
ήρθες σαν άνεμος και τρικυμία έφερες
κι έπνιξες όσα δελφίνια φιλοξενούσα

Έγινα γη και περίμενα τους γόνιμους σου σπόρους
ήρθες κι έβαλες φωτιά κι έκαψες οτι είχε καρπήσει

Έγινα έρημος για να χαθώ στην απεραντοσύνη μου
κάθε σου βήμα πάνω μου φρόντιζα να σβήνω
ίχνη να μην υπάρχουν απο το πέρασμα σου

Με κατέκτησες κάποτε
με όλους τους τρόπους
ύπουλα μπήκες μέσα μου,
και λεηλάτησες οτι με αγάπη σου δόθηκε.

Παριστάνοντας τον αθώο
κατάστρεφες οτι όμορφο γεννούσα.

Μα υπάρχω ακόμα

Είμαι η θάλασσα και η γη
η πνοή, η έρημος και η φωτιά

'Οταν όλα αυτά μαζί τα ενώσω
θα φτιάξω έναν άλλο κόσμο
κι εσύ δεν θα υπάρχεις
δεν θα σαι πια εκεί
δεν θα μπορείς να μ'ακολουθήσεις
δεν σε χρειάζομαι πια θα σου πω
είσαι ελεύθερος απο μένα

Φεύγω για άλλη μια φορά φεύγω..
και σαν γυρίσω
πίσω μου δεν θα σε δω ξανά
γιατί εκεί που θα είμαι δεν υπάρχουν σκιές

Στο κέντρο της ύπαρξής μου
στην αλήθεια του εαυτού μου
υπάρχει μόνο ένα φως
ένα διαμάντι που λαμπυρίζει
το φως του διαχέεται παντου
είναι το φως  της πηγής μου

Αυτό το φως σαν αντικρύσεις
καθηλωμένος θα μείνεις για πάντα
μαρμαρωμένος πρίγκηπας
στης Μέδουσας τον κήπο

Εγώ όμως δεν θα είμαι πια εκεί
η Μέδουσα πέθανε , δεν υπάρχει πια
άλλωστε δικό σου δημιούργημα ήταν
ποτέ δεν υπήρξε στ' αλήθεια

Είμαι η θάλασσα
είμαι η γη
η φωτιά
και η αγάπη
η ψυχή

Είμαι η γυναίκα
η δημιουργία ,
που όλους τους γέννησε από ένα σπόρο μόνο
και μόνο εγώ μπορώ να σε αφανίσω
μέσα μου δεν θα σ' αφήσω ποτέ ξανά να μπείς
δεν σε χρειάζομαι πια...
ο κύκλος έκλεισε..
είσαι ελεύθερος να φύγεις

Η Εύα σκότωσε το φίδι
κι ο Ιησούς γεννήθηκε απο παρθένα
παρθένα στη σκέψη, στην ψυχή
γιατί ηταν μόνο αγάπη

Η γυναίκα
σε οδηγεί στην αγάπη
που σε γέννησε
στην ψυχή που σου δόθηκε

Μόνο η γυναίκα γνωρίζει τον δρόμο
 που σε  συνδέει με την ψυχή σου
με την δική σου πηγή
την ουσία σου
που είναι αγάπη