Translate

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021

Είδα την ψυχή σου κι αυτό μου φτάνει 
πως ν' αρνηθεί κανείς την ομορφιά της
πως να μην την αγαπήσεις, 
πως να ενδώσεις στα τερτίπια και στα κόλπα του μυαλού που μακριά της σε πάνε, 
Όχι δεν μπορώ, δεν μπορώ να πω όχι σε μια τόσο όμορφη ψυχή σαν τη δική σου .

Θα είναι σαν να λέω όχι στη δική μου ψυχή
θα είναι σαν να λέω όχι στην ουσία μου, στη ζωή μου,
θα είναι το πιο μεγάλο ξεπούλημα του εαυτού μου,
θα είναι η πιο μεγάλη προδοσία του θεού μου.

Χρόνια την αναζητούσα , μάζευα τα κομμάτια της εδώ κι εκεί
όπου τα έβρισκα σπαρμένα,
ίχνη της ακολουθούσα και με οδήγησαν σε σένα.

Την είχα χάσει κάποτε , αν ποτέ την είχα, 
μα έτσι γίνεται , 
πρέπει να τη χάσεις πρώτα , για να μπορέσεις να τη βρεις. 

Μόνο έτσι θα την αναγνωρίσεις,
μόνο έτσι θα αντιληφθείς 
πως δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτήν.

Πρέπει να πεθάνεις πρώτα για να μπορέσεις ν' αναστηθείς.
Πρέπει να σπάσεις την πανοπλία του εγωισμού σου, 
για να έρθει να σε βρεί,
κι ένα να γίνεις μαζί της.

Ύμνος στη δημιουργία, ύμνος στην αγάπη, 
τώρα είναι η στιγμή, η μεγάλη στιγμή,
της απόλυτης ένωσής σου.

Αυτό που αιώνες περίμενες, τώρα σου δίνεται, 
είναι η ασπίδα και η προστασία σου,
η αλήθεια της αγάπης που λίγοι γνωρίζουν .

Η ένωση με την ψυχή σου, 
είναι το θείο δώρο,
του σύμπαντος για σένα.

" Θλίψη η έλλειψη της Θεικής πηγής "




Μαθαίνουμε να ξορκίζουμε τις αρνητικές ενέργειες με χίλιους τρόπους , όμως ξεχνάμε πως χωρίς αυτές δεν υπάρχει θεραπεία .
Γιατί θεραπεία θα πει αποδοχή, συναίνεση , μετατροπή και μετουσίωση .
Ότι κακό, ότι άσχημο ,κι αρνητικό μετατρέπεται σε καλό, σε όμορφο σε θετικό.
Αυτή η διαδικασία συμβαίνει πρώτα μέσα μας , όταν δεν αρνούμαστε , όταν δεν αντιστεκόμαστε , όταν δεν παραπονιόμαστε , όταν δεν γκρινιάζουμε .
Όταν κατανοούμε την πραγματικότητα κι όταν επιτρέπουμε στα πράγματα να είναι όπως είναι , άσχετα αν μας αρέσουν ή όχι.
Επιφανεικά μπορεί να μοιάζουμε σαν παθητικοί δέκτες, ενός γεγονότος ή απλοί παρατηρητές μιας δυσάρεστης κατάστασης ,αδύναμοι ίσως και ανήμποροι να αλλάξουμε κάτι, όμως δεν είναι μόνο αυτό που μας συμβαίνει , ταυτόχρονα κάτι άλλο συμβαίνει μέσα μας. Όταν εργαζόμαστε εσωτερικά όλη μας η ενέργεια κατευθύνεται εκεί που υπάρχει τραύμα , εκεί που χρειάζεται θεραπεία , εκεί που ο οργανισμός μας βιώνει κάποια έλλειψη . Έτσι χρειάζεται να απομονωθεί , να στρέψει όλη την ενέργειά του μέσα του για να μπορέσει να γιατρευτεί η πληγή , να κλείσει το τραύμα , να γίνουν οι συνειδητοποιήσεις που χρειάζεται να γίνουν και να επέλθει εξισορρόπηση και αρμονία .
Ακόμα και η κατάθλιψη μπορεί να είναι θεραπευτική όταν κάποιος αντιλαμβάνεται την εσωτερική διεργασία της αλλαγής , όταν της παραδίνεται υπο τον όρο ότι την αντέχει ,ότι την κατανοεί σαν μιά απαραίτητη διαδικασία αλλαγής και μεταμόρφωσης .
Χρειάζεται να αναγνωρίζουμε το όριο που την μετατρέπει σε παθολογική κατάσταση , το σημείο που πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια , αν βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να τα βγάλλουμε πέρα κι έχουμε οδηγηθεί σε τέλμα. Είναι η αίσθηση του φαύλου κύκλου και του εγκλωβισμού που θα μας βοηθήσει να αναζητήσουμε την έξοδο. Είτε μέσω φίλων είτε μέσω ειδικών είτε μέσω συγγενών, η έξοδος θα βρεθεί , πάντα κάποιος υπάρχει στο περιβάλλον μας πρόθυμος να βοηθήσει. αρκεί να τον δούμε και να τον εμπιστευούμε. Κάποιος που πιθανόν έκανε αυτή τη διαδρομή πριν απο μας και την αναγνωρίζει ή κάποιος που μπορεί αν μην την ξέρει αλλά είναι πρόθυμος να την ανακαλύψει σαν συνοδοιπόρος μαζι μας και να μοιρστεί το βάρος των αποκαλύψεων και των συναισθημάτων.
Μιά άλλη πλευρά της κατάθλιψης που δεν έχει αναφερθεί πολύ είναι η πλευρά των συναισθημάτων που αναδύονται μέσα απο ένα ξεχασμένο πηγάδι που ίσως δεν γνωρίζαμε καν την ύπαρξή του γιατί κανείς δεν μας έμαθε πως να κάνουμε βουτιές στον εσωτερικό μας κόσμο και πως να κολυμπάμε μέσα του. Ο άγνωστος εσωτερικός κόσμος είναι καθαρά προσωπική υπόθεση του καθενός να τον ανακαλύψει . Δεν έχουν όλοι τον ίδιο , δεν έχει το ίδιο βάθος το πηγάδι του καθένα , ούτε το ίδιο πλάτος αλλά ούτε και μπορούν όλοι να ανακαλύψουν τα διαμάντια που βρίσκονται κάτω απο τη λάσπη που υπάρχει σε μεγάλη επάρκεια μέσα μας. Μιά λάσπη που αντιπροσωπεύει την ακινησία και την αδράνεια των άγνωστων , πολλές φορές , συναισθημάτων που κρύβουμε μέσα μας.
Η κατάθλιψη θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι και μια κατάβαση απο το μυαλό στη καρδιά. Μια εσωτερική διαδρομή ανακλαλυψης ενός νέου κόσμου μέσα μας. Έρχεται μια στιγμή στη ζωή μας που το μυαλό μας δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα γεγονότα, δεν βρίσκει απαντήσεις , δεν έχει απαντήσεις , δεν μπορεί να εκλογικεύσει κάποια συμβάντα και δεν μπορεί και να τα διαχειριστεί . Ακόμα και τα γνωστά σε όλους μας συναισθήματα , αυτά που ακολουθούν μια λογική σκέψη ή είναι απόρροια λογικών πράξεων μπορεί να τερματιστούν. Αυτά είναι τα εγκεφαλικά συναισθήματα, υπάρχουν όμως και άλλα αισθήματα μέσα μας κι αυτά εδράζονται στο χώρο της καρδιάς.
Η κατάθλιψη ,μπορεί να είναι το βύθισμα σ αυτόν τον άγνωστό χώρο μέσα μας , άγνωστος γιατί δεν συνηθίζεται στην εποχή μας να δρούμε μέσω της καρδιάς χρησιμοποιούμε περισσότερο το μυαλό μας. Ζούμε σε μια νοητική εποχή αναπτύσσουμε κι εξελίσσουμε το μυαλό μας εις βάρος της καρδιάς μας , δεν εξελίσσονται παράλληλα όπως θα έπρεπε κι ο οργανισμός μας δεν δουλεύει εναρμονισμένος . Έτσι έρχεται κάποια στιγμή που το μυαλό ξεμακραίνει πολύ και φτάνει σ΄ενα τέλμα, κινείτεια σε φαύλους κύκλους και καθώς δεν μπορεί να βρεί την έξοδο πανικοβάλλεται και πνίγεται στην κατάθλιψη. Δεν νοεί ούτε κατανοεί τι του συμβαίνει . χωρίς καρδιά και κάποια αίσθηση που απορρέει απο κείνη , ως οδηγό χάνεται στο λαβύρινθο των σκέψεων.
Η επιστροφή γίνεται μέσω της θλίψης , ο δρόμος βιώνεται μέσω μιας έλλειψης δηλαδή που είναι η πρώτη συνειδητοποίηση που χρειάζεται να έχουμε η αίσθηση ότι χάσαμε το δρόμο , πολύ χρόνο, είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που όταν την αποδέχεται κανείς και δεν την αρνείται , δημιουργεί μια βαθειά απελευθέρωση είναι μια λυτρωτική γνώση. Είναι ο χρόνος που απαιτείται για να γεννηθεί κάτι άλλο μέσα μας , μετά το πένθος και τον θάνατο γιατί αυτό βιώνουμε μέσω της θλίψης , γεννιέται μια άλλη δύναμη μέσα μας , δίνουμε το χώρο και το χρόνο που απαιτείται για να γεννηθεί καταρχήν ψυχή. Ψυχή που θα μας δώσει την ώθηση να φύγουμε απο την οδυνηρή κατάσταση .
Η θλίψη συνοδεύει όλες τις ασθένειες λίγο έως πολύ και όλες τις δυσάρεστες καταστάσεις, δηλώνει απλώς μια έλλειψη. μια έλλειψη αρμονίας , μια οδυνηρή τρύπα κι ένα πολύ βαθύ τραύμα που προέρχεται απο την έλλειψη του Θεικής μας πηγής , της ψυχής μας.
Θλίψη, η έλλειψη του Θ της Θεικής μας πηγής που βιώνουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια τώρα στην απομακρυσμένη απο τη πηγή της γη .