" Νεκρική σιγή"

Νεκρική σιγή
απλώνεται γύρω μας
απόηχος μεγάλης θλίψης
αγκομαχούν οι άνθρωποι
στενάζουν τα κρεβάτια

Λίγη απόμεινε ψυχή
χαμένοι όλοι μοιάζουν
στα καλντερίμια του μυαλού
κλειστή και σφαλιστή
παραμένει η καρδιά τους

Ω! πόσο μακριά της
φύγαμε πάλι
μιά ανάσα
ο δρόμος του γυρισμού
άλλη μια ανάσα

Έρχεται η ώρα
του οριστικού αποχωρισμού
η ώρα του μεγάλου σάλτου
δεν θα περάσουν όλοι απέναντι
δεν γίνεται να ζήσουν
όσοι χωρίς ψυχή βαδίζουνε
τον δρόμο δεν θα βρούνε
όσοι έφαγαν  λωτό
εκεί για πάντα θε να  μείνουνε

Μην ξεχνάς ο Οδυσσέας
μόνος του έφτασε στην Ιθάκη
οι σύντροφοι του χάθηκαν
παραπλανήθηκαν , λύγισαν,
μικρές ήταν οι αντοχές τους
αλλιώς περίμεναν αυτοί
πως θα ταν το ταξίδι

Λίγοι τον δρόμο ξέρουνε
λίγοι τον περπατούνε
λίγοι πολύ θα αντέξουνε
σε τούτο το ταξίδι

Αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεις
είπε ο ποιητής
 πίσω ποτέ να μην κοιτάξεις...



( φωτό, ζωγραφική Kieron Williamson, Βρετανός από το Norfolk, ήταν μόλις 9 ετών και είχει ήδη διακριθεί στη ζωγραφική τέχνη, )