Μονο για αγαπη θελω να μιλαω..
Μεσα μου με πλημυριζει..
Αγαπη σπουδαιο αισθημα..
Αγαπη πηγη ζωης, χαρας και δυναμης μεγαλης..
Αγαπη πραξη ενωσης και αρμονιας..
Καθε φορα που σε βρισκω..εμενα βρισκω..
Καθε φορα που σε νοιωθω εμενα νοιωθω..
Καθε φορα που σ’αγαπαω..εμενα αγαπαω..
Καθε φορα που μου επιτρεπεις να σ’αγαπαω..
Μου δινεις χωρο να υπαρχω..
Αφησε με να σ’αγαπαω..αφησε με να σου πω..
Αφησε με να σου δινω..
Αφησε με να ενωθω με μενα..
Μεσα απο σενα βρισκω εμενα..
Μεσα απο σενα ενωνω τον εαυτο μου..
Δωσε μου το χωρο που χρειαζομαι..
Εσυ τον εχεις..
Εσυ γνωριζεις τι ειναι αγαπη..
Εισαι εισαι μονο αγαπη..
Γατι δεν μπορω ν’αγαπησω το τιποτα..
Μπορω ομως ν’αγαπαω το κατι..
Το κατι της ψυχης σου..το κατι της αληθειας σου..
Αυτο το κατι που θελει να γινει πολυ..
Αυτο το κατι της υπαρξης σου που διψαει..
Αυτο το κατι που σε γεννησε..
Αυτο το κατι που φερει τη ζωη..
Αυτο το κατι που γνωριζει την αθανασια..
Αυτο το κατι που νικα την ανυπαρξια..
Αυτο το κατι που ειναι τα παντα..
Μονο εκει μπορω να σε βρω..
Μονο εκει μπορω να σ’αγαπησω..
Μονο εκει μπορω να ενωθω μαζι σου..
Μονο εκει σε συναντω
Εκει σ’αναγνωριζω..
Εκει υπαρχεις και υπαρχω..
Στην ψυχη σου και τη δικη μου..
ενωμενοι στη μια πηγη..στη μια ουσια..
οταν εσυ γινεσαι εγω..κι εγω εσυ..
οταν ολα παλλονται στον ιδιο ρυθμο..
οι σκεψεις σταματουν κι ο χορος αρχιζει..
η καρδια τραγουδα..και με λουλουδια γεμιζει..
μα ποσο πολυ σ’αγαπω..
μονο αυτο θελω να σου πω…
..όταν η δύναμη της αγάπης, υπερισχύσει, της αγάπης γιά δύναμη , τότε μόνο θα επέλθει η ένωση και θα βρούμε τον εαυτό μας , θα πάψει να υφίσταται η φθορά η ψυχοφθόρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα Γεωργία
ανασταση γιαννη μου,αναταση εκταση κι επεκταση..κοντευει η ωρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήτα χρονια της σταυρωσης τελειωνουν ,θαρθουν και τα χρονια της αναστασης..κι η αγαπη θα πλημυρισει τις καρδιες μας..
πολλα φιλια!
Αχ!αδερφή μου...όλα γι'αγάπη φωνάζουν...Βλέπω πίσω μου στο παρελθόν...αν όλα ήταν αγάπη...ποιός Παράδεισος στον ουρανό?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ εμείς...εμείς που μοιραστήκαμε...τα ψήγματα αγάπης σε μια αγκαλιά ξανά...
Πως ζητάμε παράδεισο χωρίς να είμαστε άξιοι να φτιάξουμε αυτόν εδώ τον κόσμο που άτιμο και σκληρό τον ανεβοκατεβάζουμε?
Πώς?
Θα επανέλθω μωρέ...έπηξα...
έβγαλα τα λουλουδάκια και τα φεγγαράκια από το τρελό ρομαντικομυαλό μου κι έβαλα την ΆΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ...μα τελειωμό δεν έχουν τα δάκρυα...
Σε φιλώ....
χαχα το κοκορομαντικο μυαλο σου, αδερφουλα μια χαρα παει βλεπω..
ΑπάντησηΔιαγραφήθα τον φτιαξουμε κιαυτον τον κοσμο που θα παει? αργα η γρηγορα θα τα καταφερουμε..και ατιμος και σκληρος ειναι, αλλα θα στρωσει..στο χερι του ειναι αλλωστε? το πολυ πολυ να φυγουμε να παμε αλλου..
αγαπη αδερφουλα μου..κι οπου μας βγαλει..ομως τρομαζουν οι ανθρωποι στην οψη της..δεν την γνωριζουν κιολας..ασε ,
ουφ κουραστηκα να σκεφτομαι..
παω να κοιμηθω να δω κανα πολυχρωμο ονειρο..
φιλια πολλα με πολλη πολλη αγαπη και χωρις σαλτσα..σκετα..
...εγώ αδερφή το αποφάσισα...αγάπη και τίποτε άλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήγια ρώτα τον ποιητή μου...δεν υπάρχουν λέξεις γεννήματα πόνου, άρνησης, ασχήμιας κτλ... στο λεξιλόγιό μου...
το φτιάχνω όπως θέλω εγώ...
ποιος ορίζει το πραγματικό και την αλήθεια μου?
σ'όποιον αρέσει...
μάκια μάκια...
χαιρετω την παρεα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχμ..αγαπη λες μαρμπ..
ποσο καιρο χασαμε να αναρωτιομαστε τι στο καλο σημαινει ΑΓΑΠΗ..
και να..καπου εδω..καπου εκει..
μεσα μας...χορευοντας αναμεσα σε γραμμες..
σε στιχους..σε αληθειες..
νιωθουμε..αγκαλιαζουμε..ανακαλυπτουμε
ΑΓΑΠΑΜΕ..
ο ενας τον αλλο..
και δινουμε χερια που κρατανε σφιχτα
τα αλλα χερια
και οι καρδιες γινονται γεφυρες και ανασες..
φιλοι μου..
ποσοι ομορφοι ειστε.!!!
πολλα φιλια
γεματα απο την αγαπη μου..:):)