"το παράλογο "

Νομίζεις πως μπορείς να νικήσεις το παράλογο ?

Λάθος φίλε μου, δεν νικιέται ο παραλογισμός τους.

Κάθε φορά που εσύ λογικά θα στέκεσαι απέναντι τους

κάτι άλλο εκείνοι θα σκαρφίζονται.

Ο παραλογισμός τους ξεκινά
 από την ικανότητα τους

να ψεύδονται, να χρησιμοποιούν
κάθε αθέμιτο μέσο,
για να ξεφύγουν , για να κρυφτούν .
Δεν έχουν τσίπα,
 δεν έχουν ιερό και όσιο
παρα μόνο δολιότητα, πανουργία, υποκρισία.

Είναι ικανοί για όλα , μην το ξεχνάς
είναι αδίστακτοι και αμείλικτοι.

Εκείνοι είναι που σταύρωσαν, που σκότωσαν,
φυλάκισαν όποιον στο πέρασμα τους αντιστάθηκε.

Οι ίδιοι είναι ακόμα
μόνο που τώρα φανερώνονται

μόνο που τώρα τελειώνει ο χρόνος τους

και το γνωρίζουν.

Κι όσο πιο ορατοί θα γίνονται
τόσο και θα εξαγριώνονται .

Ποιος μπορεί άλλωστε να αντέξει τη γύμνια του τίποτα?

Ξέρεις τι θα πει να είσαι ανύπαρκτος?

Ξέρεις τι θα πει να μην έχεις ζωή?

Να είσαι καταδικασμένος στην προσωρινή σου υπόσταση χωρίς αύριο?

Γιατί καταδίκη είναι κι αυτή κι ας μην φαίνεται..

Καταδίκη είναι να μην έχεις καταφύγιο

Καταδίκη είναι να μην έχεις ψυχή να σ’αγκαλιάσει..

Καταδίκη είναι να ζείς στον παραλογισμό

και κάθε στιγμή να παλεύεις να ισορροπήσεις

εκει που δεν υπάρχει ισορροπία
εκεί που δεν υπάρχει βεβαιότητα.

Στο χάος της ανυπαρξίας,
στο τίποτα μιας μαύρης τρύπας,

να ψάχνεις να δεις και να μην βλέπεις τίποτα
να θέλεις να νιώσεις και να μην νιώθεις τίποτα.
Τι πιο φρικτό βασανιστήριο απο το
να βιώνεις το τίποτα της ύπαρξης σου?

Και οι άλλοι γύρω σου  να είναι μες τη χαρά

να τραγουδούν ,να ονειρεύονται ,
 να μιλούν με λόγια σπουδαία ,

γιατί απλά νιώθουν.

Κι εσυ μονίμως να παραφυλάς να κλέψεις κάτι,

κάτι  λίγο, εως πολύ .
Να τους τα 'χεις πάρει όλα και να μη σου φτάνουν
να θέλεις ακόμα κάτι,
λίγη ζωή , λίγη πνοή
άλλη μια ανάσα,λίγο χρόνο
λίγη ψυχή ακόμα.

Βλέπεις επικράτησαν

και τα 'κλεψαν όλα, τ' άλλαξαν όλα

και ξέχασα κι εγω πως είμουν εγω
κι εσυ πως είσουν εσυ.

Στο φαύλο κύκλο τους μας έμπλεξαν

και παραλίγο να πιστέψω ότι τρελλάθηκα,

παραλίγο να με πείσουν πως είμαι σαν κι αυτούς,

παραλίγο να τους πολεμήσω,

παραλίγο να τους δώσω την ευκαιρία που έψαχναν.

Να αναμετρηθώ μαζί τους,

για να με κλέψουν ολοκληρωτικά κι ανεπιστρεπτί.
Παραλίγο, να τους παραδώσω την ψυχή μου.

Μη χάνεις την ψυχραιμία σου φίλε,

εσυ δεν είσαι σαν αυτούς.

Μη μπαίνεις το παιχνίδι τους ,

κρατήσου απ' έξω όσο μπορείς,

σφίξε τα δόντια, κι άστους να σε πουν δειλό,

άστους να νομίζουν ότι νικούν
εσυ γνωρίζεις ποιά νίκη περιμένεις.

Φτιάξε το δικό σου κόσμο
έτσι όπως εσύ τον θέλεις
έτσι όπως εσύ μόνο γνωρίζεις

Φτιάξε τον με χρώματα πολλά
και με πολλά λουλούδια
φύτεψε κήπο στη καρδιά
γέφυρες χτίσε  στο νου σου

Σήκω , τραγούδα ,χόρεψε
ονειρέψου στις ακρογιαλιές
τις νύχτες φεγγοβόλα.

Γιατι τώρα γνωρίζεις πως
 εσύ είσαι διαφορετικός
πως όλοι δεν είμαστε ίδιοι.

Ο δικός σου κόσμος είναι άλλος,

ο δικός σου κόσμος είναι αλλιώς,

ο δικός σου κόσμος είναι αγάπη, χαρά και φως

ο δικός σου κόσμος είσαι εσύ,
η ψυχή σου...

.