Ενας ανθρωπος που μου εδειξε το θεο…

"Ειμουν περιπου δωδεκα χρονων,ειπε ο φιλος μου, όταν καταλαβα ότι μου αρεσαν τ’αγορια.
Τιποτα στη συμπεριφορα μου, στην εμφανιση μου, στο περιβαλλον μου, δεν με ειχε προετοιμασει για κατι τετοιο.
Ισως ο αυστηρος πατερας μου κι ο αυταρχισμος του, με ειχε κανει να μισησω το φυλλο μου.
Ισως ο πρωταθλητισμος και η απομονωση , η αφοσιωση μου σ’αυτόν, ειμουν ολο μ’αγορια βλεπεις, ολο αντρικα σωματα γυρω μου.

Ισως, δεν ξερω τι, ομως βασανιστηκα πολύ, αλλες εποχες, δεν μπορουσα να ρωτησω κανεναν, αλλωστε δεν ηξερε και κανεις να μου πει.
Ετσι επιασα κουβεντα με το θεο, τον εκλιπαρουσα να κανει κατι, να με βοηθησει, να μου δειξει, να μου πει, ομως τιποτα, απαντηση δεν επαιρνα.

Οσο ενοιωθα ασχημα με τον εαυτο μου, ο θεος δεν απαντουσε.
Oσο ενοιωθα μικρος και βρωμικος ο θεος σιωπουσε.
Mεχρι που δεν αντεξα άλλο και του ειπα.

θεε μου γιατι μ’εκανες ετσι αφου δεν σ’αρεσω?
Αν ηθελες να ειμαι αλλιως γιατι δεν μ’ εκανες αλλιως?
Αφου εσυ εισαι μονo αγαπη, γιατι θελεις να βασανιζομαι?
Οι σκεψεις αυτές , μ’ελυσαν.

Καταλαβα ότι εγω δεν αποδεχομουν τον εαυτο μου, δεν με αγαπουσα, αλλα με μισουσα γι αυτες τις επιλογες μου.

Τοτε ενοιωσα το θεο να μου χαμογελαει.
Προχωρα μου ειπε, ετσι πρεπει να γινει, εγω θαμαι παντα εδώ.
Επιτελους μου μιλησε, μ’αγαπουσε κι ας ειμουν λαθος.

Εκεινη την ημερα πηρα μια αποφαση.
Ειπα, ότι κι αν κανω δεν θα ξεχασω ποτε την αγαπη σου.
Ότι κανω θα το κανω με αγαπη.

Κι αυτο εκανα, εδωσα πολύ αγαπη, οπου χρειαζοταν, μ’οποιο τροπο μου ζητουσαν.
Κι ας εισεπραξα πολύ πονο, πολύ ψεμμα, πολύ πουστια.
Γιατι άλλο γκευ κι αλλο πουστης, λεει χαρακτηριστικα.

Όμως εγω ποτε δεν ξεχασα.
ειχα ένα καταφυγιο παντα που με περιμενε.
ο θεος ηταν παντα μαζι μου,δεν τον εχασα στιγμη.
παντα τον κουβαλουσα μαζι μου, εβλεπε κι αυτος οτι εβλεπα, ηταν παντα παρων.
γιατι με δεχτηκε γυμνο κι ετσι μ’αγκαλιασε, δεν ειχα τιποτα να του κρυψω αλλωστε.

ετσι κι αλλιως τα ηξερε όλα.



σημ..
η αληθεια αυτου του ανθρωπου με καθηλωσε..πιο αντρας από τους αντρες για μενα..
γιατι ο θεος δεν θελει τιποτα άλλο από μας, παρα μονο την αληθεια μας ,
μονο εκει μπορουμε να τον συναντησουμε.

ευχαριστω καλε μου φιλε!!