"οι ψυχές και οι μορφές"

όμορφη που είναι η ζωή

όταν μέσα από τα μάτια του την βλέπεις

όμορφος που 'ναι ο έρωτας

όταν μέσα σου ξαναγεννιέται

αχ! αυτή η ομορφιά
ανώτερη αίσθηση
συμμετρίας και αρμονίας
όταν απ΄την ψυχή αναβλύζει

ομορφιά είναι μια συνάντηση 

που τόσο πολύ ποθούσες με αγωνία 

να γίνεται πράγμα απλό και γνώριμο

τέλειο στην  φυσικότητα του

ομορφιά είναι μια  σκέψη  

όταν στον αγαπημένο ταξιδεύει

ομορφιά είναι η αίσθηση

που μεταμορφώνει σε χαρά
το κλάμα και το δάκρυ

που νύχτες ολόκληρες έχυνες 

πριν εκείνος φανεί μπροστά σου

ομορφιά είναι ένα άγγιγμα ψυχής
η απαλότητα στο χάδι
η τρυφερότητα στο βλέμμα
η λεπτότητα στους τρόπους

ομορφιά είναι η συνισταμένη
όλων των αισθήσεων
η αίσθηση του μέτρου,
του συγχρονισμού,
της ιδανικής αρμονίας,

 του τόσο-όσο 

δεν ειναι ναρκισσισμός η ομορφιά

όταν από βαθειά μέσα σου αναβλύζει

ομορφιά είναι να νιώθεις
πόσο όμοιες είναι κάποιες μορφές 

πόσο όμορες οι συνήθειες τους
πόσο μοιάζουν κάποιες  ψυχές

ομορφιά είναι η αίσθηση
που μέσα σου ανακαλύπτεις
χάρη σε κείνον ή  αυτό
που βρίσκεται μπροστά σου

κάλλος την λέγαν κάποτε

καλαισθησία  η αίσθησή της

αίσθηση μοναδική
να νιώθεις πως όλα είναι
έτσι όπως χρειάζεται να είναι

τίποτα περιτό
τίποτα υπερβολικό
τίποτα δεν λείπει
και τίποτα δεν περισσεύει
τίποτα δεν επιθυμείς
και τίποτα δεν χάνεις
γιατί όλα τα έχεις μέσα σου
σε πλήρη αρμονία

ομορφιά είναι
οτι με αγάπη είναι φτιαγμένο

αγάπη λεν την ομορφιά
κι ομορφιά την αγάπη

"όταν  οι ψυχές και οι μορφές ενώνονται
χρόνο δημιουργούν
κι αρμονικά στο χρόνο ταξιδεύουν"

( φωτο  "Ζευγάρι "Ανάγλυφο γλυπτό από άσπρο τσιμέντο (1962-1965) του Χριστόφορου Σάββα
Μουσείο τεχνών Λουκίας και Μιχαλάκη Ζαμπέλα )