"Το νέο γεννήθηκε , το παλιό ήρθε η ώρα να αποχωρήσει "

Το παλιό αρνείται να αποχωρήσει

 πολεμάει με όσα όπλα του έχουν μείνει...

κι ενώ στην ουσία έχει πεθάνει 

κι η δυσοσμία του είναι πλέον διάχυτη , 

παραμένει  στην πραγματικότητα μας 

επιμένοντας να τρέφεται και να  συντηρείται

απο τις νεκρές  σάρκες του.

Σαν ζόμπι  περιφέρονται οι εκπρόσωποι του 

θυμίζοντας μας το θλιβερό μας παρελθόν...

το παρελθόν που αρνούμαστε να  δούμε

το παρελθόν που αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε

το παρελθόν που αρνούμαστε να συγχωρήσουμε

το παρελθόν που αρνούμαστε να κηδέψουμε.

Αυτό το παρελθόν που μας έμαθε 

να πολεμάμε με τον ίδιο τρόπο 

να διεκδικούμε με τον ίδιο τρόπο

να σκεφτόμαστε και να μιλάμε με τον ίδιο τρόπο

να εργαζόμαστε με τον ίδιο τρόπο

Τρεφόμαστε με τον ίδιο τρόπο 

με νεκρές σάρκες και  αίμα, 

με πόνο και δάκρυα 

με φθόνο, μίσος και αδικία 

με στερήσεις και δυστυχία

Κινούμαστε αλλά μένουμε ακόμα 
 στάσιμοι στο ίδιο σημείο

διαγράφοντας  φαύλους κύκλους

Είχαμε γίνει ένα μαζί του είναι αλήθεια 

και η αποκοπή φαντάζει δύσκολη 

και πως να αποκοπείς απο το παλιό

όταν αυτό σε τρέφει.

Αυτό το παλιό 

που συμβολίζουν οι γονείς σου , 

οι δάσκαλοι σου, οι φίλοι και οι συγγενείς σου

οι πολιτικοί κι ο τρόπος ζωής σου

αυτοί που  σε μεγάλωσαν, 

αυτοί που σε ανέθρεψαν

που σε δίδαξαν με τον δικό τους τρόπο

Σου έμαθαν  να επιβιώνεις 

είναι   μια αλήθεια 

σε στήριξαν μέχρι να μεγαλώσεις 

είναι κι άλλη μία.

Μα τρώγωντας νεκρές σάρκες 

δεν καταφέρνεις να πας μακρυά 

και πάλι πίσω ξαναγυρίζεις.

Και τώρα που η τροφή λιγοστεύει 

σε φοβούνται 

γιατί νομίζουν πως θα φας εκείνους 

γιατί αυτό σου δίδαξαν

πως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό 

για να επιβιώσει

σε ζούγκλα μεγάλωσες μην το ξεχνάς

δεν έχουμε ζήσει ακόμα σε κόσμο ανθρώπων.

Φοβούνται και δεν αντέχουν στην ιδέα

πως μια μέρα ίσως να γίνουν τροφή στο δικό σου στόμα 

Φοβούνται πως θα κάνεις τα πάντα για να  επιβιώσεις

για να βρεις την τροφή που σου στέρησαν 

Φοβούνται πως ίσως θα αναγκαστείς 

και  να τους σκοτώσεις .

Αυτό είναι το αναμενόμενο 

στον κόσμο της ζούγκλας 

που σε μεγάλωσε.

Τρέμουν, τρομοκρατούνται

αμύνονται κι επιτίθονται

παραμένουν και σέρνονται

παρανοούν και παραληρούν 

παρακαλώντας για λίγο χρόνο ακόμα

για μια ανάσα ακόμα...

μήπως και τη γλυτώσουν.

Μα εκείνο που φοβούνται πιότερο απ' όλα 

είναι ο θάνατος και η ανυπαρξία

γιατί για κείνους η συγχώρεση 

είναι λέξη άγνωστη 

Γιατί δεν γνωρίζουν πως θάνατος δεν υπάρχει

και πως για πολλούς είναι λύτρωση

και δικαίωση μεγάλη 

ο θάνατος ο φυσικός ,  η οικειοθελής αποχώρηση ,

αυτός που γίνεται απο επιλογή 

αυτός ο αξιοπρεπής 

που έστω και την τελευταία στιγμή σε λυτρώνει...

Αμετανόητοι λοιπόν βαδίζουν

 τον δικό τους δρόμο 

και μας παρασέρνουν στο δικό τους 

ανόητο πανηγύρι.

Το νέο όμως γεννήθηκε είναι εδω και περιμένει.

Διεκδικεί τη θέση του και τον χώρο που του ανήκει

τον χώρο που χρειάζεται για να δημιουργήσει.

Αυτό που δικαιωματικά του ανήκει, 

τη θέση του στον κύκλο της ζωής.

 Με νέο τρόπο και νέα υλικά

φτιάχνει τα καινούργια δεδομένα.

Δεν πολεμάει αλλά αγωνίζεται

δεν μισεί ,δεν φθονεί , δεν εκδικείται 

ξέρει να συγχωρεί την άγνοια 

την έλλειψη, την αδυναμία. 

Γνωρίζει πως η ζωή δεν σταματά

ο ήλιος πάντα θα βγαίνει 

με το φως του  θα γιατρεύει

τις πληγωμένες τις καρδιές 

και κείνες θα λάμπουν στο πέρασμα τους

Ανανεωμένες και υγιείς 

θα ανοίγουν δρόμους ,θα βρίσκουν λύσεις

ακόμα και κει που δεν υπάρχουν. 

Η ζωή πάντα θα κοιτάζει μπροστά 

κι απο τον μακρυνό ορίζοντα

θα τρέφεται 

με ήλιο,με θάλασσα, με αστέρια, με γη

θα μεγαλώνει 

Γιατί την διαφορά την κάνει  η καρδιά 

αυτή που τώρα έχει ζωντανέψει 

και πίσω δεν ξέρει να κοιτά 

εκεί που τίποτα δεν υπάρχει.

  

Αυτή η καρδιά γεννήθηκε στη γη

και ήρθε να φέρει την αγάπη 

είναι η καρδιά που στον κόσμο αντηχεί

και ήρθε για να μείνει

μόνιμα πλέον κι όχι δοκιμαστικά. 

Αργά αλλά σταθερά 

μεταμορφώνει , μετουσιώνει

αλλάζει τους ανθρώπους

Ο νέος τρόπος είναι εδω

με ψυχή, νου και καρδιά

προχωράει μπροστά 

απαλλαγμένος απο του παρελθόντος 

τις προκαταλήψεις

έρχεται για να γκρεμίσει 

όλες ψευδαισθήσεις. 

" το νέο γεννήθηκε το παλιό ήρθε η ώρα να αποχωρήσει  " 

.