..ετσι...

Kι ήρθες λουσμένος στο φως

κι εγώ δεν σε είδα

ήρθες και είπες εγώ είμαι

κι εγώ σε αρνήθηκα.

Ήρθες και είπες 

σε περίμενα.

Έβλεπα ότι είχες δρόμο ακόμα να διαβείς

και δεν μπορούσα να στον αλλάξω
μόνο να περιμένω.

Περίμενα πάντα σε μια γωνιά

μέχρι να με δεις

κι εσύ αργούσες.
Άλλαζες σταυροδρόμι

μόλις η ματιά μου έπεφτε πάνω σου.

Και σε περίμενα

ώσπου χάθηκα στα καλντερίμια του μυαλού σου.

Πάντα εσένα ακολουθούσα

όπου πήγαινες κι όπου βρισκόσουν

μαζί σου ήμουν .

Με πήγες παντού
και παντού σε ταξίδεψα.

Μάρτυρας εγώ στων παθών σου την κλίνη 

κι εσύ στης μοναξιάς μου τη λήθη.

Ανήμπορος να μιλήσεις 

ανήμπορη να φωνάξω 

δεν άκουγες..

Κι όταν οι άλλοι τρόμαζαν στη θέα σου 

κι όταν όλοι έφευγαν από κοντά σου 

δεν ήξερες, δεν έβλεπες 

πως εγώ τους έδιωχνα
για να μην σε βλάψουν.

Στεκόμουν ανάμεσά σας,

μέχρι να δεις,

μέχρι ν' ακούσεις,

μέχρι ν' αναγνωρίσεις,
μέχρι να θυμηθείς, 

να με δεχτείς, 

έτσι όπως είχαμε ορίσει.

Πάντα μαζί μου ήσουν
και πάντα μαζί σου ήμουν,

έτσι όπως μαζί βαδίζαμε,

παράλληλα, μαζί και χώρια.

Ενωμένες ψυχές,

μαζί ξεκίνησαν

γι αυτόν τον προορισμό,

μαζί οδήγησαν ετούτο το καράβι.

Πριν και μετά και πάντα μαζί..

εμείς οι δυό διδάξαμε την ενότητα 

σε τούτο τον πλανήτη.

Εσύ κι εγώ , μια λέξη μόνο,

εσύ κι εγώ, είμαστε

...η Αγάπη..