Στο πρώτο μισό του 17 ου αιώνα , ο Ιάκωβος Α' και ο Κάρολος Α' , βασιλείς της Αγγλίας , της Σκωτίας και της Ιρλανδίας , επέβαλαν ορισμένα μέτρα για την προστασία της βρετανικής βιομηχανίας που βρισκόταν στα σπάργανα. Απαγόρευσαν την εξαγωγή ακατέργαστου μαλλιού, έγινε υποχρεωτική η χρήση των εγχώριων υφασμάτων , ακόμα και για τα πένθιμα ρούχα, κι έκλεισαν την πόρτα σε πολλές κλωστουφαντουργίες της Γαλλίας και της Ολλαδίας .
Στις αρχές του 18ου αιώνα, ο Ντάνιελ Ντιφόου , ο δημιουργός του Ροβινσώνα Κρούσου, έγραψε μερικά δοκίμια με θέμα την οικονομία και το εμπόριο . Σε ένα από τα γνωστότερά του συγγράμματα , ο Ντιφόου υπερασπίζεται με θέρμη τον κρατικό προστατευτισμό, με σκοπό την ανάπτυξη της βρετανικής κλωστουφαντουργίας . Χωρίς τους βασιλείς εκείνους, που με τους τελωνειακούς περιορισμούς και τους φόρους συνέβαλαν στην άνθηση της βιομηχανίας , η Αγγλία θα εξακολουθούσε απλά να προμηθεύει την ξένη βιομηχανία με ακατέργατο μαλλί. Με αφορμή την ακμή της βιομηχανίας , ο Ντιφόου μπορούσε να φαντάζεται τον κόσμο του μέλλοντος σαν μια τεράστια αποικία , υποταγμένη στα προιόντα της Αγγλίας.
Αργότερα , καθώς το όνειρο του Ντιφόου γινόταν πραγματικότητα , η αυτοκρατορία απαγόρευσε στις άλλες χώρες, με την καταπίεση και τα κανόνια της, να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.
" Φτάνοντας στην κορυφή, κλότσησε τη σκάλα", είπε ο Γερμανός οικονομολόγος Φρίντιχ Λιστ.
Τότε η Αγγλία επινόησε την ελευθερία του εμπορίου , στις μέρες μας, οι πλούσιες χώρες εξακολουθούν να νανουρίζουν τις φτωχές χώρες με το ίδιο παραμύθι.
"Καθρέφτες "
Εντουάρντο Γκαλεάνο
και πάντα 
