Translate

Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

" 'Ενα ακόμα πέρασμα "





Ενα κομμάτι της προσωπικότητας μας,   οφείλεται στον τόπο που γεννηθήκαμε .

Κάθε τόπος έχει τη δική του ενέργεια , την δική του ιστορική μνήμη που μας επηρρεάζει ανάλογα. Μέσα απο τις παραδόσεις , τη μουσική, τα ήθη και τα έθιμα κάθε τόπου λαμβάνουμε πληροφορίες που  συμβάλλουν στην διαμόρφωσή μας.
Όταν σέβεσαι , γνωρίζεις , τιμάς και  αγαπάς τον τόπο σου με τα καλά και τα κακά του , στην ουσία αυτό που κάνεις είναι να σέβεσαι , να γνωρίζεις, να τιμάς και να αγαπάς κι αυτή την πλευρά  του εαυτού σου.
Δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο σ΄αυτό και δεν αποτελεί εθνικιστική , ρατσιστική ή οποιαδήποτε άλλη διαχωριστική στάση. Αντιθέτως  ενώνεσαι με   άλλο ένα κομμάτι του εαυτού σου , γίνεσαι περισσότερο συνειδητός και ολόκληρος.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για κάθε τόπο που σε δέχτηκε , σε φιλοξένησε και σ' έθρεψε κι αυτοί οι τόποι επίσης συμβάλλουν στη διαμόρφωσή μας και την εξέλιξή μας.

Η παγκοσμιοποίηση μας θέλει χωρίς ταυτότητα ,ανθρώπους χωρίς ιστορία, χωρίς μνήμη, χωρίς συνείδηση , χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όλους όμοιους, απλώς καταναλωτικές μηχανές. Αντίγραφα χωρίς ουσία και περιεχόμενο, χωρίς παρελθόν και  χωρίς μέλλον . Απλά νούμερα και καρτούνς ενός διεστραμμένου εγκεφάλου -υπολογιστή.
Δεν είναι εθνικισμός να αγαπάς , να υπερασπίζεσαι και να τιμάς  τον τόπο σου είναι απλώς αναγνώριση της καταγωγής σου και των προγόνων σου . Αρκεί να μην είναι εις βάρος άλλων , να αναγνωρίζεις ότι ισχύουν τα ίδια για όλους τους ανθρώπους και τους τόπους καταγωγής ή φιλοξενίας τους.

Κάθε τόπος είναι μοναδικός και έχει τη δική του ιδιαίτερη ιστορία ,τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά  , όπως μοναδικοί και ιδιαίτεροι είμαστε όλοι μας.
Αυτή τη διαφορετικότητα οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε γιατί είναι στοιχείο του πλούτου και της  αφθονίας, των διαφορετικών πολιτισμών των ανθρώπων επι της γης.
Κι αν βρίσκουν έδαφος και αναπτύσσονται εθνικιστικές, ρατσιστικές  , φασιστικές αντιλήψεις και θεωρίες είναι γιατί εμείς αδιαφορήσαμε για τον τόπο μας, ξεχάσαμε τις ρίζες μας και τον πολιτισμό μας , ξεχάσαμε πως να αγαπάμε και να τιμάμε τον τόπο μας , την πατρίδα μας και τη γη ολόκληρη. Ξεχάσαμε ποιοί είμαστε κι έτσι χάσαμε ένα κομμάτι του εαυτού μας .

Η Ευρωπαική υστερία και ξενομανία των τελευταίων χρόνων μας οδήγησε εδώ που φτάσαμε σήμερα. Οτιδήποτε ξενόφερτο ήταν χάι, οτιδήποτε εγχώριο ήταν μπανάλ και κιτς.
Πιστέψαμε ότι μπορούμε να γίνουμε Ευρωπαίοι λόρδοι και δούκισσες , πρίγκηπες και πριγκίπησσες , ξεχνώντας ότι στην Ελλάδα ποτέ δεν ευδοκιμούσαν τέτοια φρούτα, πάντα ξενόφερτα ήταν.
Με δανεικά χρήματα , χτίσαμε δανεικές ζωές και όνειρα που στο πρώτο φύσημα του ανέμου κατέρρευσαν .
Προσπαθήσαμε να ξεχάσουμε την ταπεινή καταγωγή μας , τα ψαροχώρια, τα άγονα βουνά, τους μικρούς σε έκταση κάμπους , τη δυσκολία που πάντα είχε η γη δουλεύοντας την να σε θρέφει.  Πιστέψαμε για λίγο ότι μπορούμε κι εμείς να γίνουμε Ευρωπαίοι , το ίδιο με κείνους που μας εξουσίαζαν ανέκαθεν , με κείνους που ποτέ δεν μας σεβάστηκαν και ποτέ δεν αναγνώρισαν την διαφορετικότητά μας , παρά μόνο αν είχαν κάτι να κερδίσουν απο μας. Ανέκαθεν το ίδιο παιχνίδι παιζόταν , μόνο που τώρα έγινε φανερό .Τώρα που ζητούν αδίστακτα την πλήρη υποταγή μας εκδηλώθηκε το καλά κρυμμένο  πρόσωπο των βαρβάρων...
Όμως κανείς δεν μπορεί να σου πάρει ότι πραγματικά είναι δικό σου.
 Ότι πραγματικά "είσαι" κι όχι ότι νόμιζες ή σε παραμύθιασαν ότι "είσαι".

Κι ένα κομμάτι σου είναι αυτή η γη , η γη που σε γέννησε , σε τάισε και σε μεγάλωσε και μέσα απ΄αυτή τη γη ξανασυνδέεσε  με το είναι σου, με ότι πραγματικά είσαι , με την ψυχή σου , το Θεό και το σύμπαν ολόκληρο.
Βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια , με άλλη επίγνωση πλέον. Αποκτάς ρίζες ξανά και σταθεροποιείσαι κι όπως ένα δέντρο ψηλώνει και φουντώνει απλώνοντας τα κλαδιά του , έτσι κι εσυ μεγαλώνεις με σταθερότητα
Πατρίδα σου γίνεται όλος ο κόσμος . όταν πραγματικά αγαπήσεις πρώτα τη δική σου πατρίδα, τον εαυτό σου,  χωριό σου, την πόλη σου, τη χώρα σου, τη γη ολόκληρη.
Τώρα μπορείς να ξανακάνεις όνειρα, να ξαναχτίσεις τον κόσμο απο την αρχή, με νέες βάσεις , τις δικές σου.

Γιατί μπορεί να ισχύει το " όπου γης και πατρίς",
όμως ισχύει και το ...
" Καλύτερα απ' το σπίτι σου δεν είναι πουθενά" κι
" Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει "




Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

" Σούλι, η συμπολιτεία της ελευθερίας , ένα μικρό χωριό στο πουθενά που είχε τα πάντα "


Τι ήταν το Σούλι? 
Ένα μικρό χωριό στο πουθενά που είχε τα πάντα .
Η χώρα των Σελλών , κατά τον Όμηρο ,( μια ερμηνεία απο τις πολλές ) των πρώτων ιερέων της αρχαίας Δωδώνης , μετατράπηκε σε μια ανυπότακτη Συμπολιτεία ανθρώπων που δεν δέχτηκαν να πληρώνουν τα χαράτσια και να κάνουν τα κέφια του κάθε Πασά επι Τουρκοκρατίας.
Το 1550 καμμιά δεκαριά οικογένειες αποφάσισαν να ανέβουν στα βουνά και ίδρυσαν εκεί το δικό τους κράτος. Αυτοί οι λίγοι έγιναν 6000 στα χρόνια που ακολούθησαν και το 1 χωριό έγιναν 11.
Με μάχιμους μόνο 2000 άτομα κατάφεραν να απελευθερώσουν γύρω στα 66 γειτονικά χωριά και να κρατήσουν τη δική τους Συμπολιτεία ελεύθερη - ανεξάρτητη και αυτόνομη για 250 χρόνια χρόνια .
Το 1803 το Σούλι έπεσε , εγκαταλείφθηκε στην ουσία. Επανιδρύθηκε σαν κοινότητα το 1999 .
Ο πιο σημαντικός λόγος της πτώσης του Σουλίου ήταν ,ο διχασμός που είχε παρεισφρήσει μεταξύ των αρχηγών του , ακολούθησαν η τριετής στενή πολιορκία του Αλή Πασά και η προδοσία του Πήλιου Γούση που δεν ισχύει για κάποιους .
Εκείνα τα χρόνια που όλη η ελλάδα είχε υποταχθεί στην Οθωμανική αυτοκρατορία , το Σούλι αποτελούσε ένα φάρο που εξέπεμπε ελπίδα , κρατώντας αναμμένο το φως της επανάστασης για ελευθερία και ανεξαρτησία .
Οι Σουλιώτες έδιναν μάχες καθημερινά απο τη μια να επιβιώσουν στα άγονα βουνά της έτσι κι αλλιώς φτωχής Ηπείρου και απο την άλλη κατά των εχθρών τους , αποδεικνύοντας ότι όταν θέλει ο άνθρωπος μπορεί να κάνει θαύματα αρκεί να ωθείται απο ισχυρό κίνητρο. Κι αυτό το ισχυρό κίνητρο δεν ήταν μόνο η πατρίδα γενικά , αλλά ο δικός τους τόπος και ότι εκείνοι είχαν δημιουργήσει εκεί.
Έζησαν σύμφωνα με τις δικές τους αρχές και πιστεύω , δημιουργώντας τον δικό τους πολιτισμό και μια Συμπολιτεία που οριζόταν απο τα δικά τους μέτρα και σταθμά.
Βασικά χαρακτηριστικά της ήταν ,
Ύψιστο αγαθό η ελευθερία και η διατήρηση αυτής με τίμημα της ίδιας της ζωής τους.
Το ήθος που γι αυτούς σήμαινε λόγο τιμής ( μπέσα) , γι αυτό και δεν υπήρχαν γραπτοί νόμοι αλλά άγραφοι ηθικοί νόμοι .
Ο σεβασμός προς τις γυναίκες και τους γέροντες .
Η εκκλησία του Δήμου ως όργανο αποφάσεων , όπου έπαιρναν μέρος και αποφάσιζαν εκπρόσωποι όλων των φυλών - οικογενειών .
Η μεγάλη πίστη τους στο Χριστό και στην αθανασία των ψυχών.
Ο Αχέροντας που έρρεε κάτω απο τα πόδια τους κάποιο μυστικό θα τους είχε ψυθυρίσει κι όπως είχε δώσει νερό στους Τιτάνες σύμφωνα με το μύθο και νίκησαν τον Δία ,με τον ίδιο τρόπο έδινε νερό και στους Σουλιώτες .Τιτάνες κι εκείνοι μιας άλλης εποχής.
Η ελευθερία για τους Σουλιώτες δεν ήταν μια ιδέα αφηρημένη,δεν ήταν ένα όνειρο που κυνηγούσαν . Δεν έδωσαν μάχες για την απελευθέρωσή τους , όπως έγινε στην υπόλοιπη ελλάδα , αλλά έδιναν μάχες καθημερινά για να τη διατηρήσουν.
Είχαν αποκτήσει ήδη την ελευθερία τους απο την ώρα που ανέβηκαν στα βουνά και αρνήθηκαν να υποταχτούν στον τουρκικό ζυγό.
Η ουσία των αγώνων των Σουλιωτών ήταν ότι , δεν πολεμούσαν για να ελευθερωθούν αλλά όντας ελεύθεροι πολεμούσαν για να μην σκλαβωθούν .
Δεν δεχόταν κανενός είδους εξουσία πάνω απο τα κεφάλια τους και θα έδιναν αγώνα προς όποιον προσπαθούσε να τους υποτάξει.
Αυτό είναι το διαφορετικό μήνυμα του αγώνα τους που σφράγισαν με το Κούγκι και το Ζάλογγο , δυο πράξεις αυτοθυσίας που έμειναν στην ιστορία για να μας θυμίζουν πως...
" Όποιος έχει γνωρίσει την πραγματική ελευθερία δεν έχει άλλο δρόμο , παρά να γίνει αθάνατος "