Translate

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΜΑΙ

Μπροστα μου βρεθηκε μια κηλιδα μαυρου υγρου σκοτους..
Ένα τουνελ σκοτεινο…
Το διασχιζω..στο δρομο συναντω..οσους κοματι του είναι..
Το χρωμα από μαυρο..εγινε σκουρο γκρι..
Οποιους με πονεσαν οποιους με πληγωσαν οποιους με αδικησαν..
Για κάθε κοματι μου που παιρνω πισω..μια λαμψη φωτος δυαλυει το σκοταδι..
Και γινεται ολο και πιο φωτεινο..ολο και πιο καθαρο..
Το ξερω ότι στο στο τερμα του σκοτεινου αυτου τουνελ..
Εισαι εσυ..λαμπερος και φωτεινος όπως σε θυμαμαι..
Σε βλεπω πια..ξερω εισαι εκει..εισαι κοντα..κι ολο με πλησιαζεις..
Σχηματιζεσαι..παιρνεις μορφη..κινεισαι..
Κατι δικο μου εχεις παρει κι εσυ....κατι που πρεπει να δωσεις πισω..
Ένα κοματι μου κρατας…
θυμασαι?
Τη δυναμη μου ολη σουδωσα..για σενα μονό δικια σου..
Κρατα γερα σου φωναζα…κρατα και μη λυγισεις..
Ματωνα, ποναγα πολύ..ηθελα να ουρλιαξω..
Πανω σου η αδικια ολη του κοσμου..
Φρικη, χλευασμος και κοροιδια..
Όμως εγω σε λατρευα..εισουν τα παντα όλα..
Μοναδικος, υπεροχος.. για μενα ο λαμπερος θεος μου..
Η πιστη μου εισουν εσυ..το τωρα και το παντα..
την ψυχη μου στα ματια σου κρατησες..
στα χερια σου την πηρες..
σ’εντυσε ολοκληρο.. σαν πεπλο προστασιας..
δεν φευγω ειπες..παντα θαμαι εδώ..παντα κοντα σου θαμαι..
μεσα μου αφησες τον σπορο σου..την αληθινη ουσια..
εκει σε βλεπω τωρα παντου..σ’ολους τους γιους που εχω..
κοματια σου ψαχνω να βρω..να σ’εχω κοντα μου παλι..
βαρεθηκα την αποσταση..βαρεθηκα να φανανταζομαι..
όλα ορατα θελω να γινουν..
πως θα σε φερω παλι εδώ..ποτε θαρθεις πες μου..
μολις σε βρισκω και λέω ειμαι εδώ..εσυ αμεσως ξεμακραινεις..
σκορπια τα κοματια σου..σκορπια κι εγω μαζι σου..

1 σχόλιο:

  1. εχεις σκεφτει ποτε πως εκεινο που περιμενεις
    να δεις...ειναι ηδη εδω?

    σε περιμενει..
    φιλια φιλεναδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή